In geschriften die stammen uit het Egypte van ongeveer 1550 v. Christus vinden we al recepten, waarin knoflook wordt gebruikt bij de bestrijding van uiteenlopende gezondheidsklachten. Ook bij de pestepidemieën in de middeleeuwen werd op grote schaal knoflook gebruikt. Heden ten dagen geniet knoflook nog steeds grote populariteit als geneeskrachtig voedingsmiddel.

Onderzoek wijst uit dat knoflook een gunstige uitwerking heft op tal van vitale organen. Het bevordert de doorbloeding van hart- en bloedvaten, bestrijdt het infecties van de bronchiën, stimuleert het reinigingsproces van het bloed, werkt het tegen parasieten, werkt het bloeddrukregulerend en ontstekingsremmend. Het resultaat is een betere gezondheid en een verhoogde vitaliteit. Bovendien is knoflook door de stof allicine een natuurlijk antibioticum dat zonder gewenningsverschijnselen gebruikt kan worden.

Allicine verdwijnt echter al vrij snel als de bol wordt gesneden of geperst, doordat er dan een aantal reacties optreden. Voor de werkzaamheid is het dus beter om een hele bol knoflook in een keer op te eten. Wil je knoflook medicinaal inzetten, dan kun je ook kiezen voor voor een knoflookpreparaat van uitstekende kwaliteit. Door een speciale verwerkingstechniek blijft de allicine behouden.

Een uitstekend preparaat die ik kan aanbevelen is Allisan van dr. A.Vogel. Allisan is een sterk geconcentreerd en gestandaardiseerd
knoflookpreparaat. Een groot nadeel van knoflook in zijn natuurlijke vorm is in die zin dat het een onaangename adem en lichaamsgeur kan veroorzaken. En zeker in deze hoeveelheid. Allisan van A.Vogel heeft echter het grote voordeel dat het géén knoflookgeur 'achterlaat'.

Een uniek kenmerk van Allisan is dat de twee voornaamste werkzame stoffen van knoflook - allinase en alliine - zijn gestandaardiseerd. Maar misschien nog wel unieker is dat ze zich gescheiden in de dragee bevinden. Pas in het lichaam komen deze stoffen met elkaar in contact, waarna ze worden omgezet in allicine. Hierdoor is de invloed van Allisan dragees vele malen krachtiger dan bij knoflookpreparaten waarin
deze scheiding niet wordt toegepast.

Nog een TIP voor het gebruik van verse knoflook: Eet na het gebruik van knoflook verse peterselie die de knoflook geur tegengaat.

In het oudste boek dat we kennen, werd al gesproken over ‘het beloofde land van melk en honing’. Deze belofte werd gedaan aan een oud volk. Honing werd toen al gezien als een belangrijk voedingsmiddel voor de mens. Men wist in die tijd dat honing gezond was en het was daarom zeer kostbaar.

In deze tijd weten wij waarom honing zo kostbaar is. Daarom zullen we in deze artikel eens aandacht besteden aan de eigenschappen van honing en hoe ze toepasbaar is.

Honing als wondgenezer
Dat honing niet alleen oraal toepasbaar is weet niet iedereen. Honing kan namelijk ook goed ingezet worden als middel om open wonden te genezen. Mensen met een open been, hebben verbazingwekkende resultaten geboekt met het gebruik van honing als wondzalf. Om deze reden is honing in staat om wondvocht, inclusief bacteriën en gifstoffen, uit de wond te trekken.

Om honing als wondgenezer te gebruiken, hebben we wel de onverhitte koud geslingerde honing nodig. Door de hoge concentratie van glucose en waterstofperoxide kan honing wonden reinigen van bacteriën en andere verontreinigende stoffen, door ze als het ware uit de wond te trekken. Door dus honing regelmatig op de wond aan te brengen verplaatst het wondvocht naar buiten wat de heling bevordert.

Zelfs in ziekenhuizen en verpleeginrichtingen wordt deze 'oude/nieuwe' manier van behandelen weer toegepast bij onder andere decubitus (wonden van het doorliggen), open benen en andere verwondingen die slecht willen helen.

Denk ook aan jonge kinderen met schaafwondjes op bijvoorbeeld de knieën. Door de honing met regelmaat op de wond aan te brengen ontstaat een schone wond, waarbij van binnenuit de genezing wordt bevorderd.

Steriliserende werking
Bacteriën en schimmels groeien het beste in een gunstig milieu. Eén zo’n factor is de waterdampspanning, die bij water wordt weergegeven met één. Bacteriën en schimmels hebben een spanning boven 0,9 nodig om water op te kunnen nemen en zodoende te overleven. In honing varieert deze waterdampspanning van 0,45 tot 0,70, waardoor schimmels en bacteriën niet kunnen gedijen.

Een enzym in honing, Glucose-oxidase genaamd, is verantwoordelijk voor de antibacteriële werking. Dit enzym is afkomstig uit de voedersapklier van de bij. Als honing verdund raakt zet dit glucose om in gluconzuur en waterstofperoxide. Dit laatste dood de bacteriën.

De invloed van een ander enzym, Katalase genaamd, beïnvloed de geproduceerde waterstofperoxide per honingsoort. De genezende werking geldt voor alle soorten wonden, zoals brandwonden en chronische diabetes wonden. Let er wel op dat je niet alle soorten honing kunt gebruiken. Honing uit de supermarkt is vrijwel altijd verhit en daardoor niet bruikbaar. Door verhitting is de antibacteriële werking afgenomen. Alleen koudgeslingerde honing, welke vrij is van pesticiden, is geschikt.

Honing is niet alleen een genotmiddel maar een goede hulp bij allerlei lichamelijke ongemakken. Honingbijen hebben bloemen nodig om hun voedsel te verzamelen. Dit voedsel is nectar en stuifmeel. Ze bewerken de nectar tot honing door hem in te dikken en er waardevolle stoffen aan toe te voegen. Honingbijen produceren enzymen waarmee ze de suikers en de nectar kunnen omzetten in suikers die voor ons lichaam beter opneembaar zijn dan gewone kristalsuiker.

Daarnaast levert honing ook stoffen zoals enzymen, vitaminen, mineralen en weerstand verhogende stoffen. Honing wordt al eeuwen lang geprezen om zijn zeer uiteenlopende eigenschappen. Het wordt niet alleen gebruikt als genotmiddel, maar ook als hulp bij lichamelijke ongemakken.

Het bekendste voorbeeld is wel het kopje thee met citroen en honing, als u zich niet lekker voelt. Maar honing is ook weldadig voor de keel, het beschermt de maagwand en zuivert de huid. Dit zijn nog maar enkele voorbeelden uit het brede werkingsgebied.

In alle granen, zaden, pitten en noten bevinden zich onverzadigde oliën, zoals bijvoorbeeld linolzuur en linoleenzuur in lijnzaad. Deze vetzuren hebben een anti-cholesterolwerking. Dagelijks biologisch volkorenbrood, sesamzaad, druivenpitten en walnoten eten, werkt dan ook als een medicijn tegen hart-, en vaatziekten.

In bepaalde zaden en pitten bovendien fytosterolen. Doet het woordje 'sterol' je ergens aan denken? Dat kan kloppen, sterol zit ook in 'anabole steroïden', een term die we helaas kennen vanuit de sportwereld. Fytosterolen (plantaardige sterolen) dienen als grondstof voor onze geslachtshormonen en cortison. Voor sporters zou het dus veel beter zijn om dagelijks zaden en vruchtenpitten te eten.

Ook mannen die last hebben van hun prostaat hebben, vooral een prostaatvergroting, raken meestal van hun probleem af door dagelijks pitten te eten van dwergpalm, meloenen, pompoenen en courgettes. De fytosterolen daarin zorgen voor een inkrimping van de prostaat. Onderzoek van prof. dr. a. Vlietinck van de Universiteit van Antwerpen heeft dit aangetoond.

Zorg ervoor dat zaden, pitten, noten en granen, deel uitmaken van je vaste voedselpatroon. Biologische groente en fruit erbij en je bent weer een grote stap verder ons normale voedingspatroon.

Leef, zoals je hoort te leven!

Zie ook mijn artikel 'Peulvruchten horen onderdeel uit te maken van ons voedsel'

Ghee. Eeuwenoud En Toch Zo Onbekend.

In India is Ghee één van de meest gewaardeerde voedingsmiddelen. Daar wordt het al eeuwenlang gebruikt als kookvet (ook geschikt voor op de boterham), maar het wordt ook gezien als een belangrijk en zeer gewaardeerd geneesmiddel.

Enkele voordelen:

- Prebiotica
- Versterkt het immuunsysteem
- Werkt als een detox
- Voor darm-gerelateerde gezondheidsproblemen
- Ter verbetering van de spijsvertering
- Zorgt ervoor dat voedingsstoffen beter door de darmwand worden opgenomen in de bloedbaan.
- Stimuleert de afscheiding van het maagzuur (ook bij oprispingen)
- Voedingsbodem voor de darmflora

Eigenlijk is Ghee een soort geklaarde boter die gemakkelijk zelf te maken is. Neem minimaal twee pakjes ONGEZOUTEN BIOLOGISCHE room- of grasboter. Verwarm het in een pan tot het begint te borrelen. Er verschijnt nu een schuimlaag. Zet de pit nu lager, maar zorg ervoor dat het wel blijft borrelen, zodat het water zal verdampen.

Blijf met een schuimspaan of een theezeefje het schuim er vanaf scheppen. Blijf dit doen totdat de Ghee niet meer borrelt en er geen schuim meer ontstaat. Er blijft nu een heldere vloeistof over. Andere verontreinigingen zakken naar de bodem. Vervolgens zeef je de vloeistof door een theedoek in een afsluitbare pot. Op YouTube zijn eenvoudige instructiefilmpjes terug te vinden.
Ghee heeft een hoog kookpunt van 250 graden, waardoor het tevens één van de beste oliën is die gebruikt kan worden in de keuken.

Het veroorzaakt geen zuivelallergieën, want de melkbestanddelen en andere onzuiverheden zijn verwijderd. Ook mensen met een lactose- of caseïne intolerantie ondervinden geen problemen met Ghee.

Bovendien heeft Ghee een heerlijke nootachtige smaak.
Als je Ghee zelf maakt, dan ben je omgerekend ongeveer 7 euro per kilo kwijt. Koop je het in een Natuurvoedingswinkel, dan moet je rekenen tussen de 18 en 29 euro per kilo.

Zelf neem ik meerdere pakjes en maak ik een grotere hoeveelheid. Eén potje meng ik met een mespunt Cayennepeper en drie eetlepels Geelwortel (Kurkuma). Op deze manier heb je een gouden combinatie voor je gezondheid.

Voor meer informatie over Ghee, kan ik je doorverwijzen naar ayuhuid.nl

Heb je ervaringen met Ghee, laat het dan weten. Succes!