In het oudste boek dat we kennen, werd al gesproken over ‘het beloofde land van melk en honing’. Deze belofte werd gedaan aan een oud volk. Honing werd toen al gezien als een belangrijk voedingsmiddel voor de mens. Men wist in die tijd dat honing gezond was en het was daarom zeer kostbaar.
In deze tijd weten wij waarom honing zo kostbaar is. Daarom zullen we in deze artikel eens aandacht besteden aan de eigenschappen van honing en hoe ze toepasbaar is.
Honing als wondgenezer
Dat honing niet alleen oraal toepasbaar is weet niet iedereen. Honing kan namelijk ook goed ingezet worden als middel om open wonden te genezen. Mensen met een open been, hebben verbazingwekkende resultaten geboekt met het gebruik van honing als wondzalf. Om deze reden is honing in staat om wondvocht, inclusief bacteriën en gifstoffen, uit de wond te trekken.
Om honing als wondgenezer te gebruiken, hebben we wel de onverhitte koud geslingerde honing nodig. Door de hoge concentratie van glucose en waterstofperoxide kan honing wonden reinigen van bacteriën en andere verontreinigende stoffen, door ze als het ware uit de wond te trekken. Door dus honing regelmatig op de wond aan te brengen verplaatst het wondvocht naar buiten wat de heling bevordert.
Zelfs in ziekenhuizen en verpleeginrichtingen wordt deze 'oude/nieuwe' manier van behandelen weer toegepast bij onder andere decubitus (wonden van het doorliggen), open benen en andere verwondingen die slecht willen helen.
Denk ook aan jonge kinderen met schaafwondjes op bijvoorbeeld de knieën. Door de honing met regelmaat op de wond aan te brengen ontstaat een schone wond, waarbij van binnenuit de genezing wordt bevorderd.
Steriliserende werking
Bacteriën en schimmels groeien het beste in een gunstig milieu. Eén zo’n factor is de waterdampspanning, die bij water wordt weergegeven met één. Bacteriën en schimmels hebben een spanning boven 0,9 nodig om water op te kunnen nemen en zodoende te overleven. In honing varieert deze waterdampspanning van 0,45 tot 0,70, waardoor schimmels en bacteriën niet kunnen gedijen.
Een enzym in honing, Glucose-oxidase genaamd, is verantwoordelijk voor de antibacteriële werking. Dit enzym is afkomstig uit de voedersapklier van de bij. Als honing verdund raakt zet dit glucose om in gluconzuur en waterstofperoxide. Dit laatste dood de bacteriën.
De invloed van een ander enzym, Katalase genaamd, beïnvloed de geproduceerde waterstofperoxide per honingsoort. De genezende werking geldt voor alle soorten wonden, zoals brandwonden en chronische diabetes wonden. Let er wel op dat je niet alle soorten honing kunt gebruiken. Honing uit de supermarkt is vrijwel altijd verhit en daardoor niet bruikbaar. Door verhitting is de antibacteriële werking afgenomen. Alleen koudgeslingerde honing, welke vrij is van pesticiden, is geschikt.
Honing is niet alleen een genotmiddel maar een goede hulp bij allerlei lichamelijke ongemakken. Honingbijen hebben bloemen nodig om hun voedsel te verzamelen. Dit voedsel is nectar en stuifmeel. Ze bewerken de nectar tot honing door hem in te dikken en er waardevolle stoffen aan toe te voegen. Honingbijen produceren enzymen waarmee ze de suikers en de nectar kunnen omzetten in suikers die voor ons lichaam beter opneembaar zijn dan gewone kristalsuiker.
Daarnaast levert honing ook stoffen zoals enzymen, vitaminen, mineralen en weerstand verhogende stoffen. Honing wordt al eeuwen lang geprezen om zijn zeer uiteenlopende eigenschappen. Het wordt niet alleen gebruikt als genotmiddel, maar ook als hulp bij lichamelijke ongemakken.
Het bekendste voorbeeld is wel het kopje thee met citroen en honing, als u zich niet lekker voelt. Maar honing is ook weldadig voor de keel, het beschermt de maagwand en zuivert de huid. Dit zijn nog maar enkele voorbeelden uit het brede werkingsgebied.