Uit mijn schooltijd kan ik mij nog herinneren, dat je in de pauze vaak een Marsreep kocht in de kantine van de school of een andere zoetigheid. Nu zo'n 35 jaar later is het niet veel anders, behalve dan dat de vele zoete ongezonde energiedrankjes erbij zijn gekomen.
Nu mijn kennis in al die jaren veranderd is, wil ik toch een waarschuwing meegeven aan de nieuwe generatie ouders:
Als kinderen in een pauze verzadigd raken van die suikers, wordt er binnen vijftien minuten een aanslag gedaan op de vitamine B-, de zink- en de kalkhuishouding in het lichaam. Ook de alvleesklier moet het ontgelden, omdat er veel insuline gevraagd wordt om de sterk gestegen bloedsuiker spiegel weer te normaliseren. Dit komt doordat de suikers in de darm omgezet worden tot glucose.
Een kleinschalig onderzoek toonde aan dat zogenaamde onordelijkheid in de klas en de reactie van de docent, significant meer aanwezig was in de uren na de pauze (waar veel zoetigheid geconsumeerd werd), dan in de uren die verder aflagen van de pauzes. Eliminatie (= het niet meer gebruiken van...) van de zoetigheid in de pauzes resulteerde in een evenwichtiger klassensituatie en een betere intellectuele prestatie!
Veel ellende op het voortgezet onderwijs is niet uitsluitend het gevolg van verminderde intellectuele capaciteiten, psychische hoedanigheden, sociale omstandigheden enz., maar louter en alleen het gevolg van de overdreven suikerconsumptie.
Ik zal trachten uit te leggen hoe dit proces in zijn werk gaat:
Een schoolsituatie is voor een niet onbelangrijk deel gericht op de activiteiten welke zich in de hersenen moeten ontwikkelen. Dat lijkt me duidelijk. Maar bij die processen in het zenuwstelsel (waar de hersenen immers het centrum van zijn) speelt neurotransmissie een essentiële rol. Neurotransmissie wil zeggen; de overbrenging (de transmissie) van zenuw(neuro)impulsen.
De neurotransmissie is geheel afhankelijk van voldoende aanwezigheid van bepaalde stoffen in het lichaam. Voor een goede neurotransmissie kan een mens het niet stellen zonder voldoende aanwezigheid van calcium (kalk), zink, kalium, vitamine B (en dan vooral B1 =thiamine en B6 =pyridoxine). Juist het eten van geraffineerde (= kale of witte suikers) suikers, doet een directe aanslag op bovengenoemde essentiële stoffen. Het is daarom vrij logisch dat het eten van veel zoetwaren, zoals dat tot uiting komt bij veel schooljeugd, een negatieve verandering te zien geeft in de processen van de neurotransmissie.
Resumerend: Het eten van teveel zoetigheid veroorzaakt een hiaat in de neurotransmissie, met als gevolg:
- vermindering van leerprestaties
- gedrag in de klas
- sociale betrokkenheid enz. enz.
Het is daarom te hopen dat de wetenschap hier nog meer aandacht aan zal gaan geven en zal zorgen voor meer degelijk onderzoek hiernaar. Dat neemt niet weg dat ouders de volledige verantwoordelijkheid hebben voor hun kind, zowel voor hun geestelijke-, maar ook hun lichamelijke gezondheid.
Ouders; neem deze verantwoording! Ben je ook begaan met het lot van vele andere kinderen deel deze waarschuwing met andere ouders.